CUT SCENE

          ไม่ไหว           นิดเดียว           ไม่เป็นไรหรอก           ความอดทนต่ำเนอะ           แย่จัง           “ ให้ตายเถอะ ” สบถเบาๆก่อนจะพลิกตัวขึ้นคร่อมลูกแมวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่   แพขนตายาวเรียงสวย ปากอิ่มที่เผยอขึ้นทำให้ไอหมอกกำลังขมวดคิ้ว           จูบได้มั้ย           ทำไมวันนี้สาคูน่าฟัดจังวะ           อุ้งมือเล็กของสาคูที่กำไว้หลวมๆวางอยู่ข้างแก้มบนหมอนนิ่มยิ่งทำให้ดูน่าฟัดขึ้นไปอีก           เกินไป           สอดมือเข้าที่หลังคอให้หันมาทางเขาก่อนจะกดจูบลงเบาๆที่มุมปากซ้ำๆ           น่ารัก           ไอหมอกกำลังจะเป็นบ้า           เป็นคนอันตรายสำหรับลูกแมว                     ไม่พอจริงๆนั่นแหละ           กับสาคู..ไม่เคยพอ           บดจูบเข้าที่ริมฝีปากฉ่ำก่อนจะลุกล้ำอย่างจาบจ้วง   มือข้างที่ว่างเริ่มปลดกระดุมเสื้อนอนของสาคูออกช้าๆเผยให้เห็นผิวเนียนที่เขาเพิ่งทำรอยไปก่อนที่ลูกแมวจะหลับได้ไม่นาน           ผละออกจากปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะไล้ปลายจมูกไปตามคางสวยจนถึงยอดอก           อ่า..น่ารัก    

          “ รู้ตัวมั้ยว่าวันนี้ตัวเองดื้อแค่ไหน หืม ”           “ ฮึก ไม่รู้..ข..ขอโทษ ”           “ หันหลังครับ ”           “ โจ..ฮึก ”           “ หันหลัง ”           ทั้งซันและเขายังไม่ได้ขึ้นไปข้างบนด้วยซ้ำ           ทันทีที่เดินพ้นห้องนั่งเล่นมาคนตัวโตกว่าก็ดันลูกแมวจนชิดกำแพงก่อนจะใช้แขนคร่อมไว้ข้างศรีษะ           ซันอยากขึ้นห้องแล้ว เขารู้ ซันไม่อยากให้เพื่อนได้ยินเพราะไม่อยากโดนแซว อันนี้เขาก็รู้           แต่โจโฉอยากแกล้งต่อ อยากทำโทษ           “ ใจร้าย ”           “ เด็กดื้อต้องเจออะไรรู้มั้ย ”           “ ฮึก ซันจะไม่..อึก ดื้ออีก ”           “ โจจะคอยดู..หันหลังครับ ”           ซันเป็นคนดื้อ ถ้าเวลาอื่นซันคงด่าโจโฉกลับไปแล้วที่มาทำดุใส่อยู่แบบนี้           แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ ซันดูไม่ออกว่าโจโฉเล่นหรือจริงจังอยู่           น่ากลัว ..           โจโฉตอนนี้น่ากลัว           “ อ๊ะ..โจ ”           ทันทีที่หันหลังก็โดนดันจนตัวชิดกำแพงมือแกร่งที่อ้อมมาจากข้างหลัง บีบเนื้อโคนขาเขาจนแทบทรงตัวให้ยืนต่อไม่ไห