#หมอกล้อมแมว 48. สาคูไม่เอาแล้ว.2
ไม่ไหว
นิดเดียว
ไม่เป็นไรหรอก
ความอดทนต่ำเนอะ
แย่จัง
“ให้ตายเถอะ” สบถเบาๆก่อนจะพลิกตัวขึ้นคร่อมลูกแมวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ แพขนตายาวเรียงสวย ปากอิ่มที่เผยอขึ้นทำให้ไอหมอกกำลังขมวดคิ้ว
จูบได้มั้ย
ทำไมวันนี้สาคูน่าฟัดจังวะ
อุ้งมือเล็กของสาคูที่กำไว้หลวมๆวางอยู่ข้างแก้มบนหมอนนิ่มยิ่งทำให้ดูน่าฟัดขึ้นไปอีก
เกินไป
สอดมือเข้าที่หลังคอให้หันมาทางเขาก่อนจะกดจูบลงเบาๆที่มุมปากซ้ำๆ
น่ารัก
ไอหมอกกำลังจะเป็นบ้า
เป็นคนอันตรายสำหรับลูกแมว
ไม่พอจริงๆนั่นแหละ
กับสาคู..ไม่เคยพอ
บดจูบเข้าที่ริมฝีปากฉ่ำก่อนจะลุกล้ำอย่างจาบจ้วง มือข้างที่ว่างเริ่มปลดกระดุมเสื้อนอนของสาคูออกช้าๆเผยให้เห็นผิวเนียนที่เขาเพิ่งทำรอยไปก่อนที่ลูกแมวจะหลับได้ไม่นาน
ผละออกจากปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะไล้ปลายจมูกไปตามคางสวยจนถึงยอดอก
อ่า..น่ารัก
นวดคลึงเอวขาวจนขึ้นสีช้ำ
กัดดูดหน้าอกจนคนตัวเล็กเริ่มร้องท้วงในลำคอเบาๆ
คนที่ถูกรบกวนขมวดคิ้วมุ่นทันทีเมื่อรู้สึกไม่สบายตัว
มึนงง
สับสน
“พี่จ๋า..อะ” น้ำเสียงงัวเงียพูดขึ้นเบาๆ
ไม่ได้ตอบกลับไป
เพียงแค่เงยหน้ามองคนที่เพิ่งตื่นด้วยสายตานิ่งๆแล้วกดจูบหนักลงที่ข้างแก้ม
ไอหมอกกำลังจะเป็นหมาบ้า
รุนแรงจนสาคูไม่ทันได้ตั้งตัว
“ไม่เอา..อื้อ..ไม่เอาแล้..” สาคูง่วง เขารู้
“อย่าเพิ่งหลับ” พอควบคุมตัวเองเริ่มไม่ไหว เสียงกับท่าทางดุๆจึงถูกก่อขึ้นโดยไม่รู้ตัว
พยายามจะไม่รุนแรงกับลูกแมวอยู่
ไม่ไหว
“พี่ไอหมอกใจร้าย..ฮื่อ”
ลูกแมวเบะปากกำมือแน่นทันทีเมื่อโดนจับยกขาซ้ายขึ้นให้พาดไปที่ไหล่หนาของไอหมอก
ส่วนอีกข้างก็ถูกวางให้พาดไปกับตักอีกที
กางเกงขาสั้นที่สาคูใส่นอนถูกดึงออกอย่างง่ายดายด้วยแรงของร่างสูง
“นิดเดียว..แปปเดียวเท่านั้น”
พูดเสียงแหบพร้อมนิ้วยาวที่ไล้วนอยู่รอบๆช่องทาง
“ม..ไม่เอา..ฮึก”
นิ้วเรียวกดเข้าไปช้าๆจนสุด
ขยับเข้าออกเบาๆย้ำจุดภายในซ้ำๆจนคนตัวเล็กต้องกัดปากไว้แน่น
ฝ่ามือเล็กกำเข้าที่ชายเสื้อของตัวเองจนมันยับไปหมด
น่ารัก
สาคูของเขาน่ารัก
“พ..พอแล้ว..พี่จ๋า”
ถอนนิ้วออกก่อนจะดึงรั้งกางเกงของตนลงแล้วชักรูดสองสามครั้งเพื่อเตรียมให้พร้อม
“จ..เจ็บ สาคูเจ็บ” เจ็บจนต้องถดตัวหนีแต่ก็ถูกแขนแกร่งดึงให้กลับเข้ามาให้สะโพกชิดหน้าตักเหมือนเดิม
ไม่ไหว..ทำไมวันนี้พี่ไอหมอกใหญ่กว่าครั้งก่อนๆ
“หลับต่อสิ”
ไอหมอกแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตนเองดูเป็นคนน่ากลัวขนาดไหน
คิ้วของไอหมอกขมวดแน่นจนสาคูหน้าร้อนไปหมด
สาคูชอบพี่ไอหมอกตอนนี้นะ...แต่ก็กลัวด้วยเหมือนกัน
“พี่จ๋า อ๊ะ..กอดฮึก..กอด” สาคูเอื้อมมึงขึ้นมาหาเขาเมื่อแรงขยับภายในเริ่มรุนแรงขึ้น
“umm
you’re so fucking cute”
ไอหมอกจับยกสาคูขึ้นให้นั่งทับบนตักก่อนจะบังคับให้คนตัวเล็กกว่าขยับสะโพกขึ้นลงหนักๆ
ลูกแมวงับเข้าที่ไหล่แกร่งของเขาผ่านเนื้อผ้าที่ยังไม่ถูกถอดออกเมื่อความรู้สึกถูกตีตื้นขึ้นมา
เสียงหอบหายใจแผ่วๆทำให้ไอหมอกยิ่งยั้งแรงไม่ไหว
เขาชอบความสาคู
ชอบทุกอย่างที่เป็นสาคู
ยอมรับก็ได้ว่าเป็นแฟนที่ความอดทนต่ำเกินไป
ยอมโดนลูกแมวว่าก็ได้ว่าหื่นกาม
แต่ก็แค่กับสาคู
“รักนะครับ..รัก”
“อื้ออ..พี่จ๋า” เร่งกระแทกหนักๆเน้นย้ำจนลูกแมวซุกหน้าลงกับไหล่เขา
รู้สึกถึงแรงกัดเบาๆเมื่อใกล้จะถึงจุด
เป็นคนตัวเล็กที่ไม่ไหวอีกต่อไปและถึงก่อนไอหมอก
เขาพลิกตัวสาคูลงกับผืนเตียงอีกครั้งและดึงขาเรียวให้ชิดเข้ามารับแรงกระแทกหนักหน่วงจนสาคูต้องใช้ฝ่ามือดันที่ลอนหน้าท้องของไอหมอกไว้
ขบกรามแน่นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อกระแทกอีกสองสามครั้งช้าๆ
สาคูเงยหน้าเชิดคางขึ้นทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนที่ถูกปล่อยเข้ามาภายใน
“พี่จ๋า..”
“กลัวมั้ย” จูบลงเบาๆที่ขมับชื้น
“หงึ..ไม่กลัวแล้ว”
“หรอครับ”
“พี่ไอหมอกจ๋า..”
“ว่าไง”
“สาคูนอนได้รึยัง._.”
“ยังครับ อาบน้ำก่อนเดี๋ยวป่วย”
“งืออ ไม่เอาแล้วสาคูง่วง” แต่ไม่ทันได้เถียงอะไรต่อ
ร่างสูงก็ช้อนตัวอุ้มขึ้นเดินเข้าห้องน้ำทันที
“พี่จ๋า..ไหนว่าจะ อ๊ะ..”
“นิดเดียวครับ”
นิดเดียว
.
.
.
.
.
อ่านไปอ่านมาคิดถึงแมวที่บ้านเลย ชอบเลียให้กันประจำ เจ้าของดูแล้วก็น่ารัก
ตอบลบ